ตำนานความขลัง
ครูบาผ้าลาย ตำนานความขลัง
ห้วงของเวลา ระหว่างเดือนกพ.-ต้นพค.2530
พำนักอยู่ แม่ฮ่องสอน ด้วยความเสน่หา
ค่าที่เป็นเมืองเล็กๆสงบ อาจวัฒนธรรมไทยใหญ่ไว้เป็นอย่างมาก
เหมือนกับเมืองในฝัน(ในตอนนั้น)
ปี2530 ครูบาผ้าลายยังมีชีวิตอยู่
ช่างเกิดเรื่องโชคร้าย ที่ผมดันไม่รู้จักท่าน
และให้เวลาทั้งหมดไปกับการเที่ยวเตร่ เฮฮา กับเพื่อนใหม่ๆ ทั้งทหารและพลเรือนชาวไทยใหญ่
จะมีเรื่องได้เข้าใกล้วัดก็แค่วัดพระนอนพลากิง ซึ่งหลวงพ่อเจ้าอาวาส(สาสน์ สาสโน)ให้เณรมาเรียกผม ให้เรียนหนังสือไทยใหญ่
เรียนตั้งแต่อักษรตัวแรก ก๋า ก่า กา ก๊า ก้า พร้อมกับเด็กๆวัย5-6ขวบ ที่เป็นลูกหลานไทยใหญ่อีกหลายคน
เพลานั้น..ไม่เคยมีแผนหรือกิจกรรมเกี่ยวกับหลวงปู่ผู้วิเศษใดๆทั้งสิ้น
อัฐิท่านใสเป็นแก้ว
เห็นเยี่ยงนี้แล้ว มิอาจไม่บอกว่า ใยมิใช่เรื่องน่าเสียดาย
วัตถุมงคลที่ทันชีวิตครูบาไม่มี(น่าจะมี)
ที่มีอย่างเป็นทางการนั้น ก็ล้วนเป็นของสร้างขึ้นทีหลัง
อย่างเช่นรูปเหมือนปั๊มพ์รุ่นแรกก็เพิ่งสร้างขึ้นเมื่อเร็วๆนี้
มีประสพการณ์แล้วด้วย
ที่3จังหวัดชายแดนภาคใต้เลยขะรับ
ความจริงผมก็เพิ่งรู้จักชื่อครูบาผ้าลายเมื่อต้นเดือนที่แล้วนี่เอง
คุณวงศ์พัศ โคตรสุวรรณกุล ปจังหวัดเชียงราย ได้กรุณาส่งรูปราวกับปั๊มพ์รุ่นแรกพร้อมหนังสือความเป็นมาครูบาผ้าลายมาให้
เมื่อผมอ่านจบแล้ว วูบแรกที่คิดขึ้นได้ เป็นคิดอยากโขกกะบาลตัวเองชะมัด (โขกให้เอาจริงเอาจังระดับ 7 ริกเตอร์กว่าๆโลด)
ปี 30 อยู่อำเภอเมือง ก็ติดกับขุนยวมอยู่แล้ว ดันบ่ฮู้ บ่จะ
มัวแต่ลุ่มหลงมั่วไปกะเสือสิงกระทิงแรดแดนแม่ฮ่องสอน..เพลิน
ลองถามๆไปทางวัดขุ่ม(่ผ่านคุณพงศ์พัศ)รู้ดีว่ายังเก็บเกษาแล้วก็อังคารธาตุของครูบาฯไว้
หูก็ผึ่ง จมูกก็บาน หัวใจก็ระทึก เต้นกระตึกกระตัก เหมือนกับได้ยินเรื่องลายแทงสมบัติขุมทรัพย์
บัดดล…ไอเดียก็พาลจะกระฉูดปรูดปร๊าดอีกแล้วซี
แหล่งที่มา Ampoljane.com…